προέκκρισις

-ίσεως, ἡ, Α [προεκκρίνω]

1. προηγούμενη έκκριση («συνουσίαι... καὶ ἐκκρίσεις καὶ προεκκρίσεις», Αρτεμίδ. Δαλδ.)

2. εξαγωγή περιττωμάτων.